20 kwietnia 2010 roku w prasie lokalnej pojawiła się informacja o planach uhonorowania i uczczenia trzech osób, które tragicznie zginęły w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem. Sandomierscy radni złożyli wnioski, w których chcą nazwać miejsca i obiekty imieniem Lecha Kaczyńskiego, Przemysława Gosiewskiego i Piotra Nurowskiego. 

Katastrofa smoleńska była ogromną tragedią dla wszystkich Polaków bez względu na opcje polityczne i przekonania. Kilka dni po tym wydarzeniu większość włodarzy działa pod wpływem emocji, które lada dzień opadną. Wyżej wymienione osoby, może za wyjątkiem Piotra Nurowskiego, nie miały nic wspólnego z Sandomierzem, a sam fakt że Lech Kaczyński był prezydentem a P. Gosiewski posłem nie kwalifikuje ich od razu jako pretendentów do nadania nazw ulic ich imieniem. 

Piotr Nurowski urodził się w Sandomierzu, tu też uczęszczał do II LO. Przez ostatnie lata był prezesem Polskiego Związku Olimpijskiego. Sport był dla niego całym życiem, bardzo się angażował w jego rozwój i popularyzację. Władze Sandomierza chyba jednak zapomniały go zaprosić na zeszłoroczne otwarcie stadionu – teraz po jego śmierci owy stadion chcą nazwać jego imieniem. Dlaczego przypomniały sobie o nim dopiero po śmierci, za życia mógł zrobić dla sandomierskiego sportu naprawdę dużo – byłby doskonałym ambasadorem sandomierskiego sportu na arenie krajowej. 

W katastrofie smoleńskiej poza posłem Gosiewskim zginęło wielu innych ważnych posłów i senatorów. Jeśli mamy uhonorować to uhonorujmy wszystkich, wznieśmy się ponad podziały polityczne. 

„Ulica Skopenki”

Każdy kto zna historię Sandomierza zna również nazwisko radzieckiego podpułkownika – Wasylija Fiodorowicza Skopenki.

Podczas wyzwalania Sandomierza z rąk Niemców przez wojska radzieckie dowódca 1180 pułku piechoty W. F. Skopenko, widząc rodzące się przed nim piękne zabytki miasta Sandomierza, wykonał manewr dzięki, któremu ocalił miasto od zniszczenia. Przeprawił się przez Wisłę w innym miejscu aniżeli spodziewali się Niemcy, zaskakując ich i atakując z innej strony, ocalając w ten sposób miasto przed bombardowaniem i zniszczeniem. W czasie walk na przyczółku sandomierskim dowodzone prze niego oddziały pierwsze zajęły miasto 18 sierpnia 1944.

Po wojnie urósł do rangi bohatera, który ocalił miasto przed bezpowrotnym zniszczeniem. Zmieniono też nazwę ul. Opatowskiej na ul. płk. Skopenki. W podnóża bramy Opatowskiej do 1990 roku stał również pomnik z jego popiersiem. Dziś próbno szukać już ulicy jego imienia – ulica Skopenki powróciła do poprzedniej nazwy – Opatowskiej. Pomnik bohatera został przeniesiony na cmentarz żołnierzy radzieckich, który znajduje się na wylocie Sandomierza w kierunku Opatowa. Tam również znajduje się drób pułkownika. 

Skopenko był żołnierzem radzieckim, należał do partii komunistycznej, ale dlaczego w jego przypadku nie wznieść się ponad podziały polityczne i nie nadać którejś z ulic jego imienia? W końcu on miał o wiele więcej wspólnego z Sandomierzem, niż poseł Gosiewski i prezydent Kaczyński, miasto zawdzięcza mu bardzo dużo – chyba nawet więcej niż wcześniej wymieniani politycy.